سفر به قطب جنوب - تجربه نهایی

سفر به قطب جنوب - تجربه نهایی نوشته شده توسط یاکوب لینا جنسن.

چرا باید به قطب جنوب سفر کرد؟

از زمانی که خیلی کوچک بودم، آرزو داشتم به یک سفر به قطب جنوب بروم. این قاره یخ زده عظیم که تا همین اواخر برای مردم عادی کاملاً غیرقابل دسترس بود.

در سال 2010 ، من برای اولین بار از این قاره بازدید کردم. در ارتباط با سفر بزرگ من در اطراف آمریکای جنوبی در سال 2016-17 ، به من فرصت داده شد تا از قطب جنوب دیدن کنید برای دومین بار.

این گزارش سفری است که با گذری از کیپ هورن از طریق گذرگاه دریک - ترس همه ملوانان - به نوک قاره، شبه جزیره قطب جنوب آغاز شد.

در حال نزدیک شدن به قاره سفید هستیم

در واقع یک روز کامل دریا به ما داده شده است ، اما Drakestrædet خود را در بهترین حالت نشان داده است ، بنابراین در اواسط روز 30 دسامبر 2016 ما یک بررسی زمین از قاره سفید را بدست آوردیم.

در هر دو طرف زمین بیشتر و بیشتر است. با جزیره برابانت در بندر و جزیره بزرگ آنورس در تخته ستاره به سمت Gerlachestrædet حرکت می کنیم.

از نامگذاری اینجا مشخص می شود که آدریان دو گرلاش در سال 1897-99 در سفر مشهور بلژیکا در آنجا بود ، جایی که آنها در یخ گیر کرده بودند و اولین کسانی بودند که زمستان قطب جنوب را تجربه کردند.

مناظر در حال حاضر بسیار دلپذیر است و هوا با آسمان های آبی و آفتاب کاملاً عالی است. یخ در سایه های سفید و آبی می درخشد. به نظر من چیزهای بیشتری نسبت به اولین باری که در اینجا بودم وجود دارد ، اما شاید اشتباه یادم باشد.

مدت زمان زیادی طول می کشد تا در اطراف جزیره Anvers دور شوید. ما در سمت راست به Gerlachestr todet تبدیل می شویم و خوشحالم وقتی ناخدا اعلام می کند که از کانال Neumayer پایین می آییم ، صحنه ای برای زیباترین روز سفر زندگی من در سال 2010.

امروز هوا به همین خوبی است، بنابراین من مشتاقانه منتظر آن هستم. در حال حاضر در راه، کوه های یخی فوق العاده وجود دارد. پنگوئن‌ها را می‌بینیم که شنا می‌کنند، نهنگ‌های گوژپشت را می‌بینیم که آب می‌پاشند و غواصی می‌کنند، و پلنگ‌ها و فوک‌های خرچنگ‌خوار را می‌بینیم که روی لخته‌های یخ آب می‌خورند. همه چیزهایی که یک سفر به قطب جنوب ارائه می دهد، حتی قبل از اینکه واقعاً شروع کنیم.

جزیره آنتورپ

آب آینه براق است و کوه های یخی با زیبایی منعکس می شوند که فقط در اینجا یافت می شود. من بوده ام گرینلند از آخرین ، و هیچ شکی نیست: قطب جنوب حتی زیبا تر است. من دوباره عاشق این قاره بکر سفید هستم.

ما شروع به نگاهی گذرا به ورودی کانال Neumayer می کنیم. همان روز 2010 به همان زیبایی زیبا و نفس گیر خواهد بود و من تقریباً با سر پایین در آب در مقابل کمان ایستاده ام و یخ و حیات وحش را جستجو می کنم. در اینجا تعداد زیادی وجود دارد.

ما فوک‌ها و نهنگ‌ها و همچنین پنگوئن‌های شنا را می‌بینیم. کناره های کوه به دلیل رسوبات مس سبز و صخره ها کاملاً شیب دار هستند. این کانال نیز عمیق، چند صد متر است، بنابراین هیچ خطری برای زمین خوردن وجود ندارد. دوباره تجربه بزرگی است و من خوشحالم. سفر به قطب جنوب باید اینگونه باشد.

دوباره به خارج از پایگاه قدیمی انگلیسی بندر لاکروی می رویم که امروز به عنوان یک جاذبه توریستی و اداره پست کار می کند و سپس در آبهای آزاد هستیم.

ناخدا قبل از شب می خواهد از یخ خارج شود ، بنابراین مسیر را در جنوب جزیره آنورس قرار می دهیم. این روز شگفت انگیز با بسیاری از موارد ارائه شده در قطب جنوب بوده است و همانطور که وی می گوید ، ما هنوز هم مقدر نبودیم که در قطب جنوب باشیم. ما فقط می توانیم منتظر روزهای بعدی باشیم.

روز بعد آخرین روز در سال 2016 است. ما در ساعت 6.00 در ایستگاه Palmer American هستیم. همچنین با عبور از تنگه Gerlache از غرب به شرق پیاده روی خوبی انجام می شود. امروز چندین نهنگ کوهان دار وجود دارد که هم چکش می زنند و هم غواصی می کنند.

ورود به سرزمین اصلی قطب جنوب

درست قبل از هشت آماده هستیم که به کانال Lemaire برویم ، جنوبی ترین نقطه این سفر است. من مشتاقانه منتظر آن بوده ام ، زیرا در اینجا آخرین بار که من اینجا بودم ، هوا بد بود.

به خاطر یخبندان می‌توانیم از آن عبور کنیم یا خیر، اما کاپیتان می‌خواهد تلاش کند. من قبل از ورود به کانال باریک در کمان در جای خود هستم.

در حال حاضر کوه های مرتفع در سمت بندر وجود دارد و پوشش یخ با قطعه های یخ و یخ های بشقاب در حال ضخیم شدن است. مهر و موم وجود دارد - هر دو مهر پلنگ و خرچنگ خوار - در چندین پوسته آفتاب می گیرید ، و چندین عکس خوب را کاملاً نزدیک می گیریم.

اسکواهای قهوه ای به سمت آب شیرجه می زنند و حیات وحش به طور کلی از بهترین چیزهایی است که سفر به قطب جنوب ارائه می دهد. پنگوئن ها مانند پرتابه ها در آب می چرخند، درناهای قطب جنوب در باد پرواز می کنند و havet سکوت می کند، در حالی که کوه های پوشیده از یخ سیاه، انعکاس کاملی در آب شفاف ایجاد می کنند. در هیچ کجای زمین زیباتر نمی شود.

دو صخره دندانه دار ورودی لمیر را نشان می دهد که سرزمین اصلی قطب جنوب را از جزیره بوث قطع می کند. حرکت در داخل مشکلی ندارد ، زیرا کانال تا 400 متر عمق دارد و یادآور یک گلن اسکاتلندی است.

مشکل یخ است. آخرین باری که ما در اینجا بودیم ، یک ایسلاوین درست از مقابل قایق خاموش شد و دامنه های شیب دار صخره ای شرایط ناپایداری را ایجاد می کنند ، درست همانطور که کانال حتی در تابستان تمایل به پر شدن از یخ دارد.

جلوتر بسته به نظر می رسد ، اما با بررسی دقیق تر می توانیم از پس آن برآییم. این یک صبح آرام و نفس گیر است و من از آن نهایت لذت را می برم و خوشحالم.

دو کیلومتر قبل از پایان ، باید چرخش کنیم ، زیرا یخ های بزرگ در آن طرف قرار دارند ، و اگرچه فکر می کنیم یک گذرگاه به سمت چپ به سمت شبه جزیره وجود دارد ، اما کاپیتان موافقت نمی کند ، زیرا او Zaandam را تبدیل می کند ، و ما همان راه را قایقرانی می کنیم. 65,10º جنوبی ترین منطقه ای بود که به این سفر آمدیم.

در راه ورود به کانال Lemaire

در عوض ، ما در یخچال های طبیعی شمال کانال قدم می زنیم. حیات وحش هنوز چشمگیر است. مستعمرات پنگوئن بر دو طرف صخره تسلط دارند.

می‌توانید ردپای پنگوئن‌ها را ببینید که با حاشیه‌های مدفوع قرمز رنگ کریل مشخص شده‌اند، و تکه‌های خالی محل لانه‌سازی پنگوئن‌ها را نشان می‌دهند. اینجا قایق ها هستند پنگوئن و پنگوئن خر.

ما اکنون در آبهای آزاد تر هستیم و با وجود این واقعیت که بدون شک مناظر زیبایی وجود دارد ، من به سالن Mondrian می روم و دور دوم سخنرانی را با XNUMX محقق و افرادی از ایستگاه Palmer که به هیئت مدیره آمده اند ، می شنوم. کشتی. صبح

رئیس ایستگاه ، باب فارلین ، سخنران کاریزماتیک و خوبی است که درباره زندگی در پایگاه و برنامه قطب جنوب آمریکا صحبت می کند. این پایگاه در تمام طول سال کارمند است ، اما مانند سایر پایگاه ها بیشترین تعداد نیرو را در تابستان دارد.

رئیس آزمایشگاه ها ، جوش ، در مورد علم صحبت می کند ، و چندین محقق و دانشجو جوان درباره پروژه های خود صحبت می کنند. سرآشپز و برق نیز در پایان روی صحنه هستند. یک سخنرانی جالب ، و محققان خوب با کمال میل به سوالات خوب و بد مخاطبان پاسخ می دهند.

زیباترین سفر زندگی من به قطب جنوب می رود

از طریق Gerlache به سمت بندر بهشت ​​حرکت می کنیم. در راه مناظر زیبایی با نهنگ ها ، مهرها و پوسته های یخی کوچک وجود دارد که با آرامش در آب آبی شناورند. زیباترین روز سفر زندگی من تا کنون. و در حال حاضر می گوید نه چندان کم.

ما از پایگاه ناکارآمد آرژانتین Almirante Brown عبور می کنیم که در سال 1984 رها شده بود. دکتر ایستگاه دیگر زمستان قطب جنوب را تأمین نکرد و ایستگاه را به امید ناامیدانه تخلیه آتش زد.

آرژانتینی ها در اولین بحران مالی بسیاری قرار داشتند، اما آمریکایی ها از ایستگاه پالمر نزدیک وارد عمل شدند و آنها را تخلیه کردند. کارکنان به سلامت به بوئنوس آیرس رسیدند و دکتر خوب مجبور شد به بیمارستان روانی برود. زمستان و تاریکی قطب جنوب با مردم کار می کند.

با جزیره Ronge به بندر و قاره به سمت راست وارد بندر بهشت ​​می شویم. این بندر طبیعی آرام و سرپناه پناهگاهی برای نهنگ‌ها و شکارچیان فوک بود و این مکان یکی از زیباترین مکان‌های قطب جنوب محسوب می‌شود. این روزها به خوبی قابل درک است.

بندر پارادایز همچنین دارای یک مکان تاریخی جالب به نام Waterboat Point است ، جایی که یکی از جالب ترین ماجراهای قطب جنوب در آن اتفاق افتاده است.

آنها یک اکسپدیشن داشتند، اما پول کمی داشتند، بنابراین فقط چهار نفر اعزام شدند. این دو به روش‌های متعددی دچار سرماخوردگی شدند، اما آن دو باقی مانده، در سن 19 و 24 سالگی و بدون هیچ تجربه علمی، ماندن را انتخاب کردند و چرخه سالانه پنگوئن‌ها را دنبال کردند.

آنها یک کلبه بدوی ساخته شده از یک قایق وارونه ساختند ، از این رو نام آن مکان است. در اینجا آنها یک زمستان قطب جنوب و یک سال کامل را هنگام مطالعه پنگوئن ها زندگی کردند.

سال بعد قایق شکار نهنگ موعود آمد تا آنها را بردارد، اما پاسخ این بود که آیا آنها می توانند 14 روز دیگر فرصت داشته باشند، زیرا آنها کاملاً چرخه پنگوئن ها را طی نکرده بودند.

آنها این کار را کردند و نتایج علمی که پس از بازگشت توانستند منتشر کنند از مهمترین نتایج تحقیقات قطب جنوب است.

پنگوئن ها تسخیر شده اند

سپس ما از یک پایگاه شیلی عبور می کنیم ، که به زیبایی در بالای یک دماغه در معرض آفتاب قرار دارد. به نظر می رسد این مکان تقریباً به طور کامل توسط پنگوئن های خر خریده شده است که همه جا هستند. حتی آنها میله پرچم را با پرچم شیلی محاصره کرده اند و اکنون با لباسهای زیبا ایستاده اند و زیر نور آفتاب سلام می کنند.

آخرین مقصد ما در این روز جزیره کوورویل با کلونی بزرگ پنگوئن های خر خود است - مکانی که ما در سال 2010 نیز به آنجا رسیدیم. با این حال ، واضح است که یخ بیش از حد بین ما و جزیره وجود دارد ، بنابراین ما باید به دیدن خود بسنده کنیم. آن را از راه دور خیلی بد است ، اما این در یک روز کامل تغییر نمی کند.

در راه بیشتر و بالاتر به سمت Gerlachestrædet چندین کلنی پنگوئن و نهنگ های غواصی را می بینیم. ساعت هفت ، سفر دریایی دیدنی روز به پایان می رسد و زمان آن نیز فرا رسیده است ، زیرا منوی سال نو روی پله ها است.

آماده می شویم و در ساعت 20.15:XNUMX در اتاق غذاخوری هستیم. ما یک منوی خوشمزه متشکل از ماهی قزل آلا با خاویار روی سیب زمینی، سالاد غذاهای دریایی، گازپاچو انبه، سالاد سال نو دریافت می کنیم. گشت و گذار و چمن با فیله مینیون و خرچنگ، دکادنس شکلاتی و کیک شکلاتی بدون آرد.

ما مدت طولانی کنار میز می نشینیم و ناگهان می بینیم که نهنگ هایی به عقب می پرند. آنها کاملاً از آب خارج شده اند. چه نمایشی برای پایان دادن. ما روی عرشه پشتی قدم می زنیم و غروب خورشید را تماشا می کنیم - ساعت 23.30 شب و شب سال نو است.

جادویی است که می توانیم خورشید را در زیر افق ، از جنوب به شرق دنبال کنیم. به طور معمول خورشید در شمال خواهد بود ، اما ما آنقدر پایین آمده ایم که کاملاً بیضوی آن نسبت به افق کج می شود. این شب سال نو بسیار زیبایی است و کاملاً متفاوت از هر آنچه که قبلاً دیده است.

سال نو در قطب جنوب

روز بعد اولین روز سال جدید است. من ساعت نه کمی بیدار می شوم ، خواب نیستم ، اما باید بلند شویم ، زیرا ما به طرف جزیره فریب در آن طرف Gerlache حرکت کرده ایم.

عصر امروز نیز آخرین اواخر بودیم ، جایی که تمام مسیر را به سمت تالابی که در وسط جزیره حلقوی است ، یک آتشفشان باستانی حرکت کردیم. این جزیره مورد توجه نهنگداران و دانشمندان اولیه بود و چندین کشور همزمان در اینجا پایگاه داشتند.

در آن زمان بود که در قطب جنوب سیاست قدرت زیادی وجود داشت ، اما دانشمندان در کنار هم زندگی می کردند و وابستگی جزیره را با دارت های منظم و مسابقات فوتبال حل و فصل کردند.

کلنی های پنگوئن در خارج وجود دارد و ما از دریچه باریک دریای تالاب عبور می کنیم. کشتی دیگری سفر را انجام داده است و دفعه دیگر من دوباره با کشتی کوچکتر سفر می کنم.

ما از جزایر شتلند جنوبی عبور کردیم و وارد جزیره لیوینگستون در سمت بندر و جزیره گرینویچ در سمت راست شدیم. فکر می کنم ما از ساحل فاصله داریم اما نهنگ ها و پنگوئن های شنا بیشتری می بینیم.

کشتی دیگر در جزیره Half Moon است ، جایی که آخرین نفر بودیم. سناریوهای خوبی وجود دارد ، اما مانند دیروز نیست. از طرف دیگر ، نهنگ های زیادی را می بینیم که در معرض باد قرار دارند ، از جمله دو نهنگ کوهان دار با دهان باز بالای آب.

پنگوئن ها همچنین به تعداد زیاد در اطراف شنا می کنند یا روی پوسته های یخ می نشینند. برزیلی ایستگاه در جزیره لیوینگستون پس از آتش سوزی در حال بازسازی است و یک کشتی باری از طریق یک قایق کوچک مناقصه در حال تخلیه مصالح ساختمانی است.

بیشتر در امتداد جزیره به جزیره نیمه ماه می رسیم، که اولین جایی بود که در سال 2010 در قطب جنوب فرود آمدم. این جزیره در جلو صاف است و بنابراین برای پنگوئن های الاغی که در هزاران، احتمالاً 55.000 جفت یافت می شوند، مطلوب است.

هوا به شدت سرد است، اما وقتی دوباره از تنگه خارج می شویم و در امتداد جزیره لیوینگستون بالا می رویم، می ایستم و نهنگ ها را می بینم. ارزشش را دارد چون عکسهای خوب زیادی میگیرم. اما چقدر سرد است.

صبح روز بعد 2 ژانویه است و مردم در خانه قصد کار دارند. در عوض ، ما باید در امتداد بهترین قاره سفر کنیم. از ساعت شش صبح به خلیج هوپ در نوک شمالی شبه جزیره می رسیم.

هوا سرد است، اما من لباس می پوشم و روی عرشه می روم، جایی که بلافاصله کلونی های بزرگی از پنگوئن ها را در ساحل می بینم. اینجا همچنین ایستگاه آرژانتینی اسپرانزا است که نه تنها یک ایستگاه تحقیقاتی است، بلکه نشانگر حضور آرژانتین است.

در اینجا خانواده هایی با همسر و فرزند وجود دارد و اولین کودک قطب جنوب در سال 2005 در اینجا متولد شد. از آن زمان ، چهار نفر دیگر به دنبال آن آرژانتین سعی دارند ادعاهای ارضی خود را با این مانور جمعیتی حفظ کنند. نمی دانید آیا طبق پیمان قطب جنوب 1961 قانونی است؟

ما کمی دریانوردی می کنیم و اینجا زیباست. کاپیتان هشت بار برای ورود به زمین تلاش کرده است و این سومین بار است که موفق می شود، بنابراین ما خوش شانس هستیم. در عین حال، ما در منتهی الیه شمالی شبه جزیره نیز هستیم.

در طرف دیگر ودل قرار داردhavet و ساحل شرقی به مراتب صعب العبورتر، که اغلب به طور کامل پوشیده از یخ است و به قیمت جان بسیاری از کشتی های خوب تمام شده است.

آخرین ایستگاه در سفر من به قطب جنوب

ما پایین تر نمی رویم ، بلکه در عوض می چرخیم و به سمت آخرین ایستگاه خود در جزیره King George در South Shetlands حرکت می کنیم. در هنگام خروج ، بزرگترین کوه یخی جدولی را که دیده ام ، می بینیم - بسیار چشمگیر.

در اواخر روز به سمت خلیج Admiralty در جزیره کینگ جورج حرکت می کنیم. این مناظر نفس گیر دیگری است و چهار ساعت آینده در کمان با آفتاب و دمای کاملا مطبوع سپری می شود.

خلیج Admiralty نیز یکی از نقاط محبوب نهنگ های دریایی بود و حیات وحش بسیار خوبی است ، اگرچه بسیاری از نهنگ ها را در اینجا نمی بینیم. با این حال ، بر روی چندین تکه یخ و در پایان یک یخچال بزرگ مهر و موم وجود دارد ، که ما بسیار نزدیک به آن حرکت می کنیم.

تکه های یخ با آرامش در آب شناور می شوند و من دوباره این آرامش قطب جنوب را احساس می کنم. این شگفت انگیزه. در اینجا تعداد زیادی پرنده، اسکوا و درنا و البته پنگوئن در آب وجود دارد.

در راه خروج از خلیج به چندین پایگاه نزدیک می شویم ، از جمله یک پایگاه پرو ماچو پیچو. بیرون کنار زینت بعدی است لهستانی ایستگاه اورلوفسکی ، که تا حدی به هم ریخته به نظر می رسد.

و سپس با جزیره کینگ جورج در سمت بندر دوباره در آب های آزاد هستیم. وقت آن است که پس از یک سفر باشکوه دیگر با قطب جنوب خداحافظی کنیم. ما الان با سرعت به سمت شمال می رویم و دارم آخرین عکس ها را می گیرم.

قطب جنوب به خون رفته است و من فقط آرزو دارم که برای سومین بار به اینجا بیایم.

سفر خوبی به قطب جنوب داشته باشید.

در سفر به قطب جنوب چه چیزهایی را ببینید؟ دیدنی ها و جاذبه ها

• جزیره آنتورپ
• جزیره غرفه
• جزیره رونگ
• جزیره کوورویل
• جزیره فریب
• جزایر شتلند جنوبی
• جزیره لیوینگستون
• جزیره نیمه ماه
• جزیره گرینویچ

---

آیا میدانید: در اینجا 7 بهترین شهر غذایی جهان با توجه به میلیون ها کاربر Tripadvisor آورده شده است.

7: بارسلونا در اسپانیا
6: دهلی نو در هند
با ثبت نام در خبرنامه بلافاصله شماره های 1-5 را دریافت کنید و به ایمیل خوش آمدگویی نگاه کنید:

اکنون در خبرنامه ثبت نام کنید و یک کتاب الکترونیکی رایگان، نکات سفر برای مقاصد مورد علاقه خود و برنده جایزه سفر دریافت کنید.

خبرنامه ماهانه چندین بار ارسال می شود. ما را ببینید سیاست داده در اینجا

اگر شما انسان هستید، این فیلد را خالی بگذارید: