قرقیزستان: داستان سفر در مورد عقاب ها، عشایر و ایسیک کول

قرقیزستان: داستان سفر درباره عقاب ها، عشایر و Issyk Kul توسط جیکوب گاولند Jørgensen

گله به قرقیزستان سفر می کند

من در فرودگاه کاستروپ منتظر آسانسورم هستم. خسته ام. و خوشحال مدت زیادی بود که خیلی خندیده ام. و در همین مدت کوتاه خیلی تجربه کرد. من تازه بعد از یک سفر پر حادثه به آنجا رسیدم آسیای مرکزی، منطقه ای که چندین سال است در آن می نگرم. من با یکسری افراد خوب - ترکیبی از چهره های آشنا و جدید - آنجا بودم و پخش شد.

اکنون که شما نیز عادت دارید خودتان به سفر بپردازید ، احساس یک پیروزی کوچک است که با افرادی که آنها را نمی شناسید سفر کنید ، اما همه تعصبات باعث شرمساری شد و من هرگز با دست و پا زدن اینقدر از این سفر بهره مند نبودم اطراف خودت

به راحتی پر از حیوانات خنده دار ، گیاهان شگفت آور و لبخند زدن مردم با لباس پشمی بود.

بیشکک - رستوران های شیک و راهپیمایی های کششی

شما به خوبی می دانید که در راه رفتن به لنگبورتستان هستید که چندین صفحه در کتاب راهنما در مورد اینکه کشور کجاست وجود دارد. و واقعا اسمش چیه و چه تعداد کمی می توانند آن را روی نقشه نشان دهند. نام رسمی دانمارکی لنگبورتستان قرقیزستان است و راه آسان برای به خاطر سپردن مکان آن نسبت به سایر کشورهای استان این است که قرقیزستان در غرب چین واقع شده است. کی کی.

ما از طریق مسکو دیوانه وار جام جهانی به پایتخت قرقیزستان، بیشکک، با آئروفلوت پرواز کردیم که تجربه خوبی بود. بزها در فرودگاه بودند، اما آئروفلوت مشکلی نداشت.

من شنیده ام که در سفر از بیشکک به عنوان "کسالت بارترین شهر جهان" یاد می کنند، اما اکنون که سطح انتظارات تعدیل شده است، به وضوح یک شگفتی مثبت بود. رستوران های فانتزی، دنج و واقعا ارزان یکی پس از دیگری وجود داشت، مثلاً آرزو. و تادااااا شما به راحتی می توانید به غیر از گوشت گوسفند! «نوستالژی شوروی» به شکل مجسمه‌ها و راهپیمایی‌های کششی جلوی مجلس وجود داشت، و سپس بیشکک - همانطور که ما با محبت به آن اشاره کردیم - شهری نسبتاً سرسبز با چشم‌اندازی از کوه‌های پوشیده از برف است.

کسی نبود که چیزی غیر از اینکه به ما لبخند بزند و به ما کمک کند نمی خواست. یا ما را نادیده بگیرید ، همانطور که معمولاً در شرق در روزهای خوب قبل از زنگ زدگی پرده آهنین رسم بود. بدون هیاهو ، بدون گانگستر. ما در یک هتل کاملاً جدید با کمترین پرسنلی که در چند وقت اخیر ملاقات کرده ام اقامت داشتیم و شهر را دور می زدیم.

تغییرات اقلیمی همچنین به قرقیزستان نیز رسیده است که از قبل دارای آب و هوای داخلی شدیدی است ، بنابراین درجه حرارت یکی از روزهای اول به 37 درجه می رسد ، بنابراین ورود به چند موزه نیز بسیار خوب بود. و بعد از آن دمای کاملاً مناسبی در شب وجود داشت که می توان از غذاهای مخصوص محلی در هوای آزاد لذت برد.

اقامت در قرقیزستان: مامان اینجاست!

از ارتفاع 800 متری بالا رفتیم havet، جایی که بیشکک، به سمت بالا و بیرون قرار دارد. اکنون شهر بزرگی در بالای بیشکک وجود ندارد، بنابراین شهر به سرعت محو شد و پس از چند ساعت به یک روستای کهنه رسیدیم. بارون هم باریده بود که طبیعی هم نیست و باید تمرکز میکردی تا به یکی از جویبارهای کوچیک با آب کوهی که از میان باغها میگذشت نپاشی.

ما در حال رفتن به یک "خانه در منزل" بودیم که باید کاملاً تحت الشعاع قرار گیرد: ما قصد داشتیم در خانه با یک خانواده قرقیز زندگی کنیم. با این حال ، کاملاً سازمان یافته بود و این مکان بخشی از انجمن گردشگران ملی ، "انجمن گردشگری مبتنی بر جامعه قرقیزستان" بود ، بنابراین در خانه چند خانه وجود داشت و ما شخصاً مورد استقبال و اسکان قرار گرفتیم.

یک زن و شوهر از گروه اتاق عروس را گرفتند ، جایی که زن و شوهر کاملاً تازه عروس خانواده را بیرون انداختند و مهمانان وارد شدند. اتاق فرش را که در آن همه جا پتو و یک تخت خواب خوب برای خوابیدن بود با یک نقاشی از خانواده روی دیوار به دست آوردم. سبک نقاشی را شاید بتوان به بهترین شکل "ساده لوحی-شوروی" توصیف کرد. حداقل کاملاً بی نظیر.

صحبت از منحصر به فرد ، ما به یک جدول برخوردیم که من هرگز مستقیم آن را ندیده ام. مامان لبخند ایستاده بود ، دندانهای طلایش تابیده بود و عروس جدید با افتخار به نظر می رسید که ما یک میز طولانی را که در آن جا غذاهای لذیذ محلی به سختی جا داشت ، به ما نشان می داد.

و همینطور. صبح، ظهر، عصر، شیرینی‌هایی بود، و وقتی باید چیز جدیدی را از روی میز امتحان می‌کردیم، به سرعت تبدیل به یک دور گفتگوی شاد می‌شد، زیرا طعم‌هایی وجود داشت که قبلاً امتحان نکرده بودیم. خوشبختانه هزاران آجیل و خشکبار نیز وجود داشت. و غذاهای مختلف گوشت و برنج خوب گرفتیم و روی آنها ریختند، بنابراین خاطراتی از مادربزرگ های خودم به یاد آوردم که برای کالاهای خوب فقط یک "نه متشکرم، من سیر هستم" نمی گرفتند.

سانتا به قرقیزستان سفر می کند - بدیهی است!

من در رختخواب غلتیدم و خواب چیزهای شیرین ، نقاشی های پوچ و سانتا کلاوس را دیدم ... دلیل دوم شاید به این دلیل باشد که یک نسخه کاملاً وفادارانه از سورتمه مرد ریش دار در باغ زیر درخت به عنوان نوعی فضای باز وجود دارد دکه دنج به سختی در "بهتر بمان" جای می گرفت ، اما خوب بود.

کل خانواده به یک چادر پشمی غول پیکر و سنتی نقل مکان کرده بودند یورت، که به طور سنتی در کشور عشایر تزئین و ساخته شده است ، و در اینجا آنها خوابیده اند.

ما برای قدم زدن در روستایی که حداقل به اندازه آنها برای ما جاذبه گردشگری بود ، رفتیم و دوربین ها با خوشحالی کلیک می کردند. ما همچنین با کسل کننده ترین جیرجیرک هایی که دیده ام سوار داوطلبانه شده بودیم. اسب من "آخرین مرحله قبل از کارخانه صابون سازی" تغییر نام داد ، اما به هر حال سواری خوبی بود. کریکت مجبور نبود در وسط یک رودخانه کوچک متوقف شود ، اما ما آن موقع آمدیم. و بعد از آن روز کمی احساس قرقیزی کردیم.

ایسیک کول - با دون داریو در ساحل

Issyk Kul به معنای "دریاچه همیشه گرم" است و دومین دریاچه بزرگ کوهستانی جهان پس از دریاچه تیتیکاکا است. در منطقه ای که واقعا راه درازی در پیش است havet، یک دریاچه گرم طبیعتاً یک جاذبه است و در اطراف دریاچه حتی چندین ساحل شنی خوب وجود دارد.

ما مانند گردشگران محلی از قرقیزستان ، قزاقستان و ازبکستان رفتار کردیم و در ساحلی شنی با سرسره های آب ، صندلی های آفتاب گیر و فضای تابستانی شاد گودال هایی را برگزار کردیم.

دریاچه ایسیک کول اکنون فوق العاده گرم نبود، بلکه دمای حمام دانمارکی کمی معمولی بود، اما همچنین لازم بود کمی خنک شود. شادی گروه از قبل بالا بود، و زمانی که دون داریو محلی با سرعت های کوچک در یک ساحل خالی به صف شد و شروع به خم کردن عضلات در قسمت نرم پشت کرد، به اوج های غیرقابل تصوری رسید.

انسان حیوان بامزه ای است.

در شکار عقاب های طلایی

حتی قبل از سفر به قرقیزستان ، ممکن است بدانید که این کشور به دلیل شکار سنتی شهرت جهانی دارد و از شاهین ها و عقاب ها برای صید بازی های کوچک استفاده می کند. پرندگانی که در مراکز شاهین سازی در دانمارک دیده می شوند اغلب از اینجا هستند ، جایی که عقاب های طلایی و انواع مختلف شاهین ها فضای زیادی در کوهستان دارند. یک شاهین شدن یک آموزش عالی و سنتی است و اغلب از پدر به پسر به ارث می رسد.

ما از نزدیک تجربه کردیم که چگونه عقاب طلایی یک خرگوش را تعقیب می کند ، و همانطور که شاهین گفت: وقتی عقاب راحت شد ، خرگوش فرصتی ندارد.

پرندگان می توانند موش را در فاصله 3 کیلومتری مشاهده کنند که هنگام فرود روی حیوان به راحتی گردن او را می شکنند! به همین دلیل است که پرندگان کلاه می پوشند ، زیرا همه برداشت هایی که از شما می شود وقتی شما اکنون دید HD دارید به راحتی تحت فشار قرار می گیرند.

بنابراین ، ما همچنین اصرار داشتیم که شکار باید در یک مکان متروک انجام شود که در آن گردشگران جیغ زیادی وجود ندارد ، اما جایی که طبیعت می تواند راه خود را طی کند.

شاهین ها هنگامی که در تابستان در اردوگاه های عشایر هستند ، روباه ، آهوی کوچک ، مارموت ، خرگوش و سایر چیزهای خوب را با پرندگان می گیرند. بله ، البته من باید سعی کنم عقاب طلایی را نگه دارم. این یک حیوان زیبا و نیمه سنگین است.

هیچ کس بدون بازدید از Song Kul به قرقیزستان سفر نمی کند

ما تمام مسیر ایسیک کول را ادامه دادیم و از جاده اصلی خارج شدیم ، زیرا اکنون به ارتفاعات می رفتیم.

در ارتفاع 3000 متری دریاچه سونگ کول و اردوگاه های تابستانی محلی ها قرار دارد ، جایی که آنها هوا را از آوریل تا سپتامبر به خارج منتقل می کنند. در اینجا اجاق های کاشی کاری شده در یورت وجود دارد ، زیرا شب می تواند به راحتی 5-10 درجه شود و سپس با یک سطل ذغال داغ بسیار خوب است ، در حالی که شما اکنون به اندازه من سرد هستید.

سونگ کول زیباترین مکان سفر بود که در یک کشور کوهستانی رنگارنگ چیز زیادی نمی گوید.

اگر به قرقیزستان سفر می کنید ، خود را گول نزنید تا Song Kul شگفت انگیز را تجربه کنید. چمن سبز آبدار و یورت های سفید مانند دانه های وزغ در دشت کوه پراکنده شده اند. اسب هایی که به صورت آزاد در گروه های کوچک پرسه می زدند ، مانند خانواده های کوچک در پیک نیک. کوه های وحشی و دریاچه کوه آبی. و دوباره محلی های فوق العاده دوستانه که به سرعت احساس می کنند با ما در خانه هستند.

Edelweiss ، oh Edelweiss

ما از صخره ها بالا رفتیم و حکاکی های سنگی باستانی را پیدا کردیم. ما در میان هزاران گل گل ادلوایس که مانند شگفتی های کوچک و فروتن ، سنگ تمام می گذارند ، آفتاب می گیریم و آفتاب می گیریم. در اینجا نیز برای سوار شدن بیرون می رفتیم و وقتی که بعد از چند ساعت در یک طبیعت زیبا با یک اسب زیبا که خیلی واضح متعلق به آنجا بود ، برگشتیم کاملاً قد بلند بودیم.

ریه های ما باید در 3000 متر کمی بیشتر کار کنند ، اما اسب ها آن را به عنوان طبیعی ترین چیز در جهان مدیریت می کردند. و بچه های کوچکی که در اینجا دور می خورند نیز به نظر می رسید که آنها سوار بر اسب به دنیا آمده اند.

لبخندی دیوار به دیوار از دنیای دیگر

در اردوگاه همسایه ، بازیهای محلی ورزشی با طناب کشی ، تمرینات اسب و سایر بازیهای سنتی ترتیب داده می شد ، بنابراین اردوگاه ما همچنین فکر می کند که باید در خیابان قدم بزند ، بنابراین یک عروسی "جعلی" خود به خود ترتیب داده شد ، جایی که پسر خانواده اعتبار بازی را بدست آورد که با یکی از دختران زیبا و خارجی ازدواج کرد. فکر نمی کنم شما حتی اگر از یک شیکر استفاده می کردید ، می توانستید دوباره به او لبخند بزنید ، و بسیار سرگرم کننده و بی پروا بود.

از طرف دیگر ، ما بینش های زیادی نسبت به سنتهای کاملاً پیچیده و مسئله دار پیرامون ازدواج بدست آوردیم ، که با توجه به اینکه اکنون نیز طلاق مجدد طبیعی است ، این امر آسان تر نشده است.

اگر به قرقیزستان سفر کنید ، ممکن است دریابید که این کشور عمدتا مسلمان است ، اما فقط شاید. به نظر نمی رسد که اکثریت به آن اهمیت زیادی می دهند - همین امر باعث ایجاد کمونیسم در کشور کوچک شده است.

با ارسلانباب آشنا شوید

قرقیزی یک زبان ترکی است که توسط افرادی صحبت می شود که شباهت زیادی به فرزندان مغول چنگیز خان دارند. این وقتی است که شما کشوری دارید که در جاده ابریشم باستان قرار دارد و توسط ملتهایی احاطه شده است که با خوشحالی مسیر خود را به سمت ثروتهای جدید فتح کرده اند. و چه زبانی ، زیرا برخی از نام های شاد را از بین برده است.

ما داشتیم به ارسلانباب می رفتیم ، جایی که خیلی دور از شهری تقریباً به نام جازکتچاپ نبود. زیباست! ارسلان شیر است و باب می تواند به معنای کاوشگر سفر باشد. من طرفدار قرقیز هستم.

در ارسلانبوب باید جنگل های گردوی معروف در جهان را می دیدیم که حتی اسکندر بزرگ نیز از طریق آن جویده است. ما از مناظر کوهستانی عبور می کردیم که کرکس ها و پرندگان بزرگ دیگر بالای سر ما قرار داشتند.

ما از طریق کارزارمان ، که یک شهر معدنی عجیب و دوستانه بود ، آمدیم ، جایی که ساختمانهای فرسوده شوروی کنار خانه های جدید ایستاده بودند. و بعد به خودمان رسیدیم بابن، که بیش از آنچه که قبلاً امتحان کرده بودیم ، هرج و مرج تر بود ، حتی اگر یک مرکز گردشگری منطقه ای باشد.

گردوها خوب بودند و پیک نیک کبابی در جنگل خارق العاده بود ، اما مهمترین نکته بازار محلی شنبه در آبشار بود ، جایی که باید چند عکس را ببینیم. بدیهی است که من در یک نقطه از نظر درک اینکه برخی از مردم محلی من را در یک عکس گروهی خندان خواهان من هستند ، بسیار کند بود ، بنابراین آنها به جای من آمدند ، و سپس دندانهای طلا در آفتاب براق شدند. احساس خوشامدگویی کردیم

کالاهای محلی هم در گروه "محصولات دست ساز زیبا" و هم در گروه "اکنون در جایی که بیسکویت ها متوقف می شوند" به فروش می رسید. سواری های کوچکی وجود داشت. دارت بادکنکی بود و من یک شیپور پلاستیکی بردم. هوا عالی بود ، هوای کوه صاف بود و مناظر آبشارها و یک منطقه اسکی خارج از پیست ، که سال به سال اتریشی های ماجراجو به آنجا می آمدند. ارسلان باب زنده بود و ما نیز بخشی از آن بودیم.

به همین میزان ، قرقیزستان به عنوان یک کشور مسافرتی نادیده گرفته شده ، طبق اصل زندگی می کند. و خوشحالم که تصمیم گرفتم آن را در کنار سایر افراد با شکوه و دوستدار سفر تجربه کنم. این احتمالاً آخرین باری نیست که به قرقیزستان سفر می کنم!

وقتی به قرقیزستان سفر می کنید سفر واقعا خوبی است!