سفر در میانمار - دوستانه ترین کشور جهان

سفر در میانمار - دوستانه ترین کشور جهان سفرنامه ای است که توسط خط هانسن

صبح متفاوت در میانمار

کمی مات و مبهوت ، با باز شدن چرخ دنده ، بیدار می شوم. خدا نکند صبح زود من در یانگون فرود بیایم ، میانمار، جایی که من با کامیلا - خواهر یکی از دوستان خوبم - که در حال نوشتن یک پایان نامه انسان شناسی در مورد سیستم آموزش در میانمار است ، ملاقات خواهم کرد.

با قفلهای سبک 183 سانتی متری و بلند او ، بلافاصله او را در میان جمعیت برمیان نیمه بلند و مو سیاه مشاهده می کنم. ساعت تا اوج صبح با تاکسی بروید.

در آشپزخانه های کوچک خیابانی کنار جاده ها ، مردم روی صندلی های پلاستیکی کوچک به رنگ پاستلی می نشینند و اولین آش رشته را مصرف می کنند. در دکه های کوچک میوه و تره بار خرید مقطعی انجام می شود. 

زنان به عنوان مردان دامن سنتی "longyi" را در انواع رنگها و الگوها می پوشند و بسیاری از چهره ها به طور کامل یا تا حدی توسط "thanaka" پوشانده شده اند. یک پماد زرد محافظ استخراج شده از پوست. سگها بی قرار در اطراف پرسه می زنند ، و یک موش منفرد سر خود را از محل اختفای خود بیرون می کشد.

بقایای قرمز تیره در خیابان ها از طرف مردان جونده فندق. یک راننده تاکسی دوچرخه از تخت خود در آن طرف دوچرخه بی خواب نگاه می کند. 

از یک مکان کوچک صبحانه ، برنج با لباسهای مشخص زعفرانی رنگ ، که هر روز صبح در کاسه های سیاه بامبو خود صدقه جمع می کنند ، به راهبان توزیع می شود.

کامیون ها تا حد مملو از مردم ، سبزیجات یا کالاهای دیگر پر می شوند و مردم گاهی بین یکدیگر و ترافیک زیگزاگ می کنند. سفر من در میانمار - که قبلاً به آن برمه می گفتند - در حال انجام است.

سفر به میانمار یک تجربه حسی است

ترکیبی شگفت انگیز از اصوات ، بوها ، حالات ، شادی و تصنیف در یک پالت فوق العاده از رنگ وجود دارد. مادربزرگم می گفت: "این زندگی است". وقتی صحت و صحت را نمی توان زیر سال برد.

هیچ چیز به خاطر توریست ها استتار یا شسته نمی شود. بدون ورودی پر زرق و برق ، "هزینه دوربین" یا "قیمت ویژه برای شما دوست من". این زندگی همانطور است که در اینجا وجود دارد - همین حالا.

بمباران احساسات و س questionsالات سرم را پر می کند ، و کامیلا فرصتی برای پاسخگویی کافی به سوالات من قبل از شروع سوالی جدید پیدا نمی کند.

تضاد با جاده های مسواک زده شده و چمنزارهای ناخن دار در عشق آباد منزوی در ترکمنستان، از کجا آمده ام وصف ناپذیر است. من خوب می دانم که اگر به آنجا برسد چه چیزی را انتخاب می کنم.

آشنایان جدید در سفر من به میانمار

بعد از چند روز در اتاق های داخلی کامیلا ، سوار یک اتوبوس به سمت باگان می شوم. منطقه ای با بیش از 4.000 معبد. یک سال پیش ، من در خانه بخارخانه مشغول تماشای مستند سامسارا با رفیق مسیحی مسافر خود بودم. در اینجا ، تصاویری از باگان از یک بالون هوای گرم که معلق در معبد بسیاری است در سحر فیلمبرداری شده است. من اطمینان داشتم که باید انیمیشن رایانه ای باشد ، بسیار شگفت انگیز به نظر می رسید.

با این حال ، پس از تحقیقات بیشتر ، من می توانستم اطمینان پیدا کنم که این مکان وجود داشته است - و قطعاً باید در بعضی موارد تجربه شود. من با یک دختر فرانسوی و یک پسر اهل آلاسکا ارتباط برقرار کردم و بعد از 10 دقیقه یک اتاق سه تخته رزرو کردیم. این زندگی backpacker یک دنیای خنده دار است.

ایده ایستادن در ایستگاه مرکزی کپنهاگ و تلاش برای یافتن دو نفر تصادفی برای اشتراک یک اتاق هتل دور و عجیب به نظر می رسد. اما در این شرایط - سه نفر با اهداف و اهداف یکسان ، قوانین بازی یکسان و تمایل به صرفه جویی در هزینه در محل اقامت - هیچ چیز طبیعی تر از جمع شدن در یک سه گانه کوچک نیست. سه نفری که ساعت 5 صبح در یک ایستگاه اتوبوس در وسط میانمار به مدت دو دقیقه یکدیگر را می شناسند.

طعم میانمار

معابد در یک دوچرخه کاملاً کوچک و فقط با یک دنده کاربردی برای قدم زدن مورد بررسی قرار می گیرند و ظرفیت محدود دوچرخه - یا دوچرخه سوار - این کار را در جاده های شن شنی آسان نمی کند. نبض در هوا سیگار می کشد و فقط به آن احتیاج داشت.

جایزه بعد از یک روز گرم و سخت در Goat Iron غذای لذیذی از غذاهای خیابانی برمه ای است. یک ارتقا huge عظیم از آسیای میانه ، جایی که سبزیجات تازه در فهرست فهرست نادر است. با این حال ، غذاها به عنوان مثال در تایلند متنوع نیستند ، اما همیشه آماده ، خوشمزه و ارزان نیستند: 5-15 کرون شامل سوپ / چای / آب ، که همیشه شامل می شود.

ما یک روز سفر به یک معبد معنوی در بالای کوه پوپا می کنیم. مکانی فوق العاده کوچک و پر از شخصیت های معنوی که توسط اسکناس ، شمع و لامپ ، میمون های تهاجمی و گروه های گردشگری فرانسوی احاطه شده است.

طبق خرافات برمه ، کارمای بد به کسی برخورد می کند که سیاه و قرمز بپوشد یا قسم بخورد یا از دیگران در کوه بد بگوید. من موفق شدم هر سه نفر را تحویل بدهم و فقط وقت آقای 'آقای بود. کارمای بد خودش را حس می کند

درباره سایر کشورهای آسیا اینجا بخوانید

جشنواره و خانمها

در راه بازگشت ما خوش شانس هستیم که در یک دهکده کوچک به جشنواره ای برخورد می کنیم. دسته ای عظیم از کودکان لباس پوشیده و سوار بر اسب که از طریق شهر رژه می روند. همه مردم لبخند می زنند ، موج می زنند و بسیار کنجکاو هستند.

درست قبل از این است که ناخواسته کانون توجه خوانندگان کارائوکه را بدزدیم دختر بچه ها روی تخت یک کامیون با ارکستر سمفونیک همراه. با این حال ، این واقعیت که بعد از اجرای کامل ما در کف تشویق فریاد می کشیم ، توجه کم نمی شود - بدیهی است که در این لبه ها انجام نمی شود.

قبل از اینکه عصرانه سوار اتوبوس شب شویم ، من شلوارک خود را که برای تعمیر در خیاط است ، برمی دارم. متأسفانه شلوار بسته است ، بنابراین من مجبورم بدون شلوارک مسافرتی مورد علاقه 8 ساله ام حرکت کنم.

صبح روز بعد وقتی از اتوبوس پیاده می شویم و متعاقباً شلوارم ترک می خورد ، تصویر تازه خریداری شده دست خود را فراموش می کنم. پس احتمالاً حق با ماست ، آقای بد کارما ...

معاملات سفر میانمار را اینجا ببینید

از طولانی ترین پیاده روی ساج دنیا عبور کنید

ساعت 3 بامداد - خیلی زودتر از آنچه گفته شد - به شهر ماندالای می رسیم. مردی که سوار روروک مخصوص بچه ها است ، ترفند ارائه "تورهای گشت و گذار صبحگاهی" را به کوله پشتی های خواب آلود ، که هنوز چند ساعت زمان انتظار برای اتوبوس متصل به شرق دارند ، دیده است.

بعد از یک پنکیک قهوه و موز ، ماندالای از صندلی عقب توسط اسکوتر کاوش می شود. ابتدا مسواک زدن و شستن بودا در ساعت 4 صبح در یک معبد ، سپس پسر راهب ، که صدقات روز و در آخر طلوع آفتاب را جمع می کند و از طولانی ترین راهروی چوبی ساج جهان عبور می کند.

کامیلا با این سفر روبرو می شود و ما با هم قطار را در سمت شمال شرقی به سمت کوه های دوستدار کوهپیمایی می بریم.

دلیل اصلی سوار شدن به قطار عبور از یک پل قطار به طول 680 متر است که در سال 1901 ساخته شده است ، که ما را از یک تنگه با عمق 106 متر عبور می دهد. گیسپ

با نزدیک شدن به گذرگاه ، سرعت به شدت کاهش می یابد تا فشار بر روی پل به حداقل برسد. صدای شکننده مشکوک از شاسی و پل با خوشحالی تحت الشعاع قرار گرفتن تصویر کامل تصویر قرار می گیرد ، تا آنجا که چشم از هر دو طرف قطار می تواند امتداد داشته باشد.

هتل خود را در میانمار در اینجا پیدا کنید

دیدار با مردم محلی

من به جای یکی از سفرهای سنتی با قایق در دریاچه اینل ، کلاس آشپزی را انتخاب می کنم که دو دختر آلمانی آن را به من توصیه کرده اند.

این شامل سفر با قایق به یکی از بازارهای محلی اطراف دریاچه است ، جایی که ما با راهنمای خود خرید می کنیم ، پس از آن سفر به سمت جنوب به سمت خانه قایقران ادامه می یابد. در اینجا ما غذا را با خانواده آماده می کنیم و در آخر آن را مصرف می کنیم. باز هم یک تجربه فوق العاده اصیل و دور از مسیر معمول گردشگری.

ما با بمب خلق و خوی جوان خود توسط یک راهنما ، JoJo ، یک سفر سه روزه را آغاز می کنیم. یک باس پخش کننده واقعی - پر از گوزها و داستان ها. چند روز آینده مناظر متنوع و زیبایی را طی می کنیم ، اما آنچه که سفر را بی نظیر می کند ، روستاهای کوچک خلوتی است که از آنها عبور می کنیم.

هر دو شب ما شب را در کنار خانواده های محلی می گذرانیم و در همه جا با مهمان نوازی ، مهربانی و فروتنی فوق العاده ای روبرو می شویم.

پروازها به میانمار را در اینجا پیدا کنید

طلا را پس انداز کرد

می نشینم تا از یک غار بودا دیدن کنم که پر از 8000 بودا نیست. جاده آنجا طولانی و پر دردسر است ، اما بعد از دو کامیون ، مینی بوس و سوار شدن در پشت موتورسیکلت ، سرانجام به مقصد رسیدم.

زمان حمل و نقل طولانی اضافی که با آن محاسبه نکرده ام ، بنابراین من 30 دقیقه فرصت دارم تا از پله ها بدوم ، بلیط بخرم ، توالت پیدا کنم ، از غار بازدید کنم و دوباره بدوم تا دوباره همان روش را به عقب انجام دهم تا بتوانم برسم برگشت و اتوبوس شب من را سوار کنید تا مرا به جنوب منتقل کند.

Pyha ، گاهی اوقات فراموش می کنم که 80 کیلومتر مانند E80 در خانه 45 کیلومتر نیست - من به یاد می آورم که دفعه دیگر از منظره اتوبان آلمان شکایت می کنم. شما نمی توانید همه آن را داشته باشید.

تخفیف های سفر: سفر به میانمار - شرق باستان

خداحافظی هیجان انگیزی از سفر من به میانمار

روزهای آخر در میانمار در یک شهر کوچک دنج در جنوب سپری می شود. جاده آنجا نیز کمی تجربه خواهد بود ، زیرا من باید ساعت 4 شب اتوبوس را عوض کنم و تا حرکت اتوبوس بعدی دو ساعت زمان باقی مانده است. پسری با بلیط به من کمک می کند و من را به عقب روروک مخصوص بچه خود می برد و به یک چای فروشی در همان حوالی می برم. من از اینجا به راهبان ها پنکیک و برنج می دهم.

عزیمت در اتوبوس بعدی ، جایی که در عقب با تعداد زیادی از کودکان مدرسه می نشینم. آنها فکر می کنند با چنین جهانگردی بسیار سرگرم کننده است و تلفن های دوربین از بین می روند.

کیف های من ، که از زمان ترک دانمارک در کیف خود داشته ام ، بسیار مفید است ، زیرا یکی پس از دیگری به دلیل پیچ و خم جاده ها پرتاب می شود. من قرص های "برو-برو" و آدامس های زنجبیل خود را که به آنها دوپینگ خورده ام ، می پرستم ، iPod را پیچ می دهم و سرم را از پنجره بیرون می کشم در حالی که بچه های مدرسه کیسه های پلاستیکی نیمه پر و پر از اتوبوس را بیرون می اندازند.

نمای زیبای رودخانه از تراس پشت بام در "مهمانخانه" من اندازه اتاق تقریباً 5 متر مربع را بسیار جبران می کند. فقط برای ارائه ایده در مورد ابعاد ، می توانم با چهار اندام خود همزمان به هر چهار دیوار برسم ...

یک بودایی وجود دارد لرزش جایی که من زندگی می کنم ، و یک روز بعد از صبحانه با مدیر صحبت می کنم. او داستان زمانی را می گوید که یک راهب از بهشت ​​نزد او نازل شد. من دقیقاً علاقه کمتری پیدا می کنم وقتی او به من می گوید که او عکسی از راهب دارد که بر فراز یک معبد معلق است. متأسفانه ، این تصویر فقط یک گودال در آسمان نشان می دهد ، که اغلب هنگام عکسبرداری در شب رخ می دهد.

به هر حال ، این مرد فوق العاده الهام بخش است و ما صحبت های خوبی داریم. او یک کتاب کوچک به من می دهد ، که توصیه می کند آن را با این کلمات بخوانم: "زندگی مدرسه است - ذهن من دوست من است".

این کتاب کاملاً مرا به تصویر می کشد و روز بعد به مطالعه ، لرزش موز و منظره زیبا اختصاص دارد. بدون برنامه ، بدون گشت و گذار ، و بدون تماس با مردم. فقط من و کتابم وقتی آنطور که در حال مسافرت هستید ، بسیار خوب است که هر چند وقت یک بار چنین وقفه ای داشته باشید.

لباس زیر تمیز من تمام می شود و از آنجا که نمی توانم لباس برای شستن بفرستم ، برای خرید شورت به بازار محلی می روم. مرد جوراب شلواری یکی پس از دیگری جوراب شلواری را بیرون می کشد. در اشتیاق خود برای توضیح دادن به مرد عزیز که این جوراب شلواری رشته ای است که من به دنبال آن هستم ، بدون بررسی بیشتر گفتم: "اوه که می دانی ، کوچک ، مثل لباس زیر سکسی آه".

بلافاصله از انتخاب کلمات خود پشیمان می شوم و در مورد مد در غرفه بازار کوچک احساس ناخوشایندی می کنم. مرد برای لحظه ای کوتاه روشن می شود ، سپس زیر میز ناپدید می شود و تقریباً به یک کمد می خزد. با افتخار و خوشحالی ، او با گره خورده ترین شورت توری با طناب های ابریشم و گره های تزئینی دیگر از غار بیرون می آید. به ندرت نشان داده می شود ، آنها از تاریکی بیرون می آیند ، من می توانم احساس کنم ...

با خجالت ، اکنون سعی می کنم توضیحی ارائه دهم که نشان داده می شود شناخت بیش از حد سکسی است. نمی دانید چه زمانی یاد می گیرم قبل از صحبت کردن حرف هایم را در نظر بگیرم؟

اطلاعات بیشتر در مورد سفر در میانمار را اینجا ببینید

سفر خوبی در میانمار - دوستانه ترین کشور جهان داشته باشید!