سن کریستوبال به زنگبار: 5 بهترین تجربه سفر من

سن کریستوبال به زنگبار: 5 بهترین تجربه سفر من نوشته شده توسط ترین سگارد

بهترین مقاصد - از سن کریستوبال به زنگبار

گاهی از من می پرسند بهترین مقصدی که دیده ام چیست؟ افکار زیادی را به راه می اندازد، زیرا من به تدریج چند گوشه جهان را تجربه کرده ام و این انتخاب را دشوار می کند.

در اینجا پنج بهترین مکانی است که من بازدید کرده ام و یکی که نمی خواهم به آن برگردم.

سان کریستوبال ، مکزیک

سواری طولانی با اتوبوس تا شهر سن کریستوبال آی مکزیک به معنای واقعی کلمه ما را بر فراز ابرها در امتداد جاده های پر پیچ و خم می برد. معلوم می شود که همه چیز ارزشش را دارد، و با برخورد هوای تازه کوهستانی به صورت ما، بیماری حرکت جمعی فوراً درمان می شود.

ما به تازگی وارد سان کریستوبال شده ایم که بیش از 2000 متر از رشته کوه سیرا مادره در ایالت چیاپاس مکزیک واقع شده است. در اینجا ، آب و هوای خنک با آب و هوای استوایی این کشور تقویتی بخشنده است.

سان کریستوبال توسط اسپانیایی ها تاسیس شده است فتح کننده ، یادگارهای او به سبک عالی تا امروز در معماری جذاب زندگی می کنند. در اینجا ، پیاده روی در خیابان های سنگفرش باریک به خودی خود یک تجربه است.

عشق مکزیکی به رنگ ها مهر شخصی خود را به سان کریستوبال ، یک شهر استعمار سابق می زند: رنگها. هر کجا. شهری نقاشی شده مانند رنگین کمان. وای. منظره ای جذاب و کمی سورئال برای یک اسکاندیناویایی مثل من.

اما من بلافاصله می فهمم که چرا به طور خاص سان کریستوبال با گذشت زمان چنین جذابیتی چشمگیر به مسافران داشته است. این ساختمانهای کم ارتفاع و پر جنب و جوش ، چارچوب فضای اجتماعی شهر را تشکیل می دهند ، جایی که مغازه های کوچک در کنار خیابان در کنار هم قرار دارند.

در اینجا ، سرخپوستان مایا لباس ، سرامیک و پارچه ریزبافت می فروشند ، جایی که شما واقعاً می توانید مهارت مذاکره خود را به چالش بکشید. یا می توانید یک بعد از ظهر را در Café Carajillo که مخصوصاً به دلیل قهوه نفیس شهرت دارد ، لذت ببرید.

محیط اطراف سان کریستوبال حداقل به اندازه خود شهر جذاب است و مطمئنا ارزش کاوش در آن را دارد. با یک سفر یک روزه ، Palenque است - ویرانه ای از مایاها که در جنگل گرمسیری واقع شده است.

پالنکه با هیروگلیف و معابد مرموز خود سالها در فهرست میراث جهانی یونسکو قرار داشته است. ارزش دیدن رو داره. بررسی.

اما اگر سرعت شما بیش از تاریخ است - یا فقط یک ترکیب خوب مثل خودم است - در آن صورت سفر با قایق در Sumidero Canyon بدیهی خواهد بود. رودخانه وسیع بین دیواره های سنگی به ارتفاع 1000 متر پیچیده است و شما می توانید از قایق تمساح ها و پرندگان را مشاهده کنید.

به طور کلی ، سن کریستوبال یک شهر عالی است که فقط می توانم آن را توصیه کنم.

شهر سنگی ، زنگبار

"مزونگو!" پسر کوچک آفریقایی در حالی که به من اشاره می کند فریاد می زند و در حالی که می خندد از در مغازه مادرش ناپدید می شود. بعد از تقریبا چهار ماه زنگبار در تانزانیا من دیگر این را شخصی نمی دانم که مردم محلی هنوز با من تماس می گیرند سفید علی رغم اینکه پوست من کاملاً برنزه است.

برعکس ، این لبخند را برمی انگیزد ، زیرا من عمیقا عاشق این جزیره شده ام و نه پایتخت کوچک ، شهر سنگی. شهر قدیمی درهم و برهم است از خیابان های باریکی که به داخل و خارج از یکدیگر می پیچند و با هم هزارتویی را تشکیل می دهند که من اغلب در آن گم شده ام.

معماری این شهر قابلمه ذوب سبک های زیبای آنگلو - ساکسونی ، عربی و هندی است که داستان تغییر سلطه های جزیره را روایت می کند.

اگرچه تقویم بهار می گوید ، اما ممکن است در بعضی از روزها آب و هوای گرمسیری به طور خفگی گرم باشد. این سرعت کندی را بر جمعیت شهر ساحلی تنظیم می کند. قطب قطب آنها می گویند اگر کسی بی تاب شود. سخت نگیر.

همانطور که خورشید به آرامی در اقیانوس نیلگون ناپدید می شود ، درجه حرارت کمی افت می کند و آن را قابل تحمل می کند. بوی نان تازه پخته شده ، ماهی کبابی و سبزیجات به آرامی از بازار مواد غذایی فروهدی شروع به پخش می کند.

این مکه غذای بزرگ در اسکله محل تجمع آشپزی برای افراد محلی و بازدیدکنندگان است که هنگام صرف خنده روی صندلی های پلاستیکی لرزان از وعده غذایی عصرانه لذت می برند. در این لحظه ، تصور گذشته خونین شهر برایم سخت است.

خیلی سال پیش بود سنگ شهر یعنی نقطه تجمع اکثریت تجارت برده در جهان. یک تور با راهنما در کلیسای جامع فرشتگان بینشی ساده از این تاریخ دلخراش می دهد، جایی که تصاویر گرافیکی و اتاق های برده نگهداری شده در دخمه تجربه ای برای افراد نه چندان ظریف است.

هنگامی که گرما و زیرساخت های شلوغ شهر بیش از حد طاقت فرسا می شود ، می توانید با قایق 6 کیلومتری به جزیره کوچک چانگو بروید ، که جزیره Prison نیز نامیده می شود - "جزیره زندان".

این جزیره توسط دریایی کاملاً شفاف احاطه شده است و ویرانه های زندان که زمانی برده های شورشی در آن زندگی می کردند هنوز پابرجا هستند. اما آنچه که من فکر می کنم این بازدید را ویژه تر می کند ، ساکنان جزیره هستند - لاک پشت های غول پیکر صد ساله که با تنبلی در میان بازدید کنندگان پرسه می زنند.

شیان ، چین

پس از گذراندن یک هفته و نیم در محیط پر هرج و مرج پکن، قطار دور از شهر یک استراحت بسیار ضروری است. با سرعت بیش از 300 کیلومتر در ساعت، قطار سریع السیر مدرن از میان مزارع مسطح در کینا.

به نظر می رسد مسافران قطار ، با سکوت منظره خالی ، مسحور کننده باشند. پنج ساعت بعد ، ما در سکوی شیان پیاده می شویم و واقعیت دوباره به ما ضربه می زند.

این شهر با تقریباً 12 میلیون نفر جمعیت ، در همه جا پر از جمعیت و ترافیک سنگین است. اما بلافاصله متوجه آن می شوم. برخلاف پکن ، هوا صاف به نظر می رسد و بوی اگزوز تقریباً وجود ندارد.

در راه رسیدن به هتل ما ، اتوبوس ما را از طریق شهر می برد ، جایی که ساختمانهای بلند مرتفع چارچوب مرکز زیبای شهر شیان را تشکیل می دهند - خیابان های باریک و غلیظ که تحت سلطه دیوارهای آجری خاکستری سنتی ، درهای خانه های قرمز و باز قرار دارند مناطق پارک ، که در آن مردم محلی تایلندی را در چمنزارها تمرین می کنند. این منطقه توسط احاطه شده است چنگ چیانگ، دیوار شهر باستانی و به خوبی حفظ شده ، که بعداً برای جستجوی آن با دوچرخه های پشت سر هم اجاره ای انتخاب کردیم.

شیان نه تنها پایتخت سابق چین است ، بلکه نقطه آغازین جاده ابریشم - مسیر تجارت باستانی است که آسیا و اروپا را به هم متصل می کند. بازرگانان از کشورهای عربی به اینجا سفر زیارتی پرداختند و در جایی که امروز به عنوان خیابان مسلمان شناخته می شود اقامت گزیدند.

ما با تلاش و کوشش در همان خیابانی حرکت می کنیم که بوی گوشت بره کبابی و کوفته های تفت داده شده می دهد. برخورد آشپزی با تنوع طعم چینی و ادویه های عربی با هم باعث ایجاد یک تجربه ناهار خوری منحصر به فرد می شود که من به عنوان یکی از بهترین هایم در چین به یاد می آورم.

اگرچه مناطق اطراف شیان مناظر کوهستانی باشکوهی را ارائه می دهند ، ما تصمیم گرفتیم که با اتوبوس به معروف ترین جاذبه شهر برویم: جنگجویان Terracotta. علی رغم این واقعیت که این مکان کمی تله گردشگری بود ، اما دیدن بیش از 8000 مجسمه که قرن ها از مقبره امپراتور شین شیوانگ محافظت می کردند ، کاملاً چشمگیر بود.

بایرون بای ، استرالیا

مثل کوله‌پشتی کردن استرالیا ساحل شرقی، اغلب به خودم اجازه می‌دهم که به خودم بگویند این شهر ساحلی کوچک مکانی است که باید مشتاقانه منتظر دیدار با دوستانم باشم. اما وقتی اتوبوس ما را در خیابان اصلی پیاده کرد، در نگاه اول کمی گیج شدم.

خلیج بایرون از لحاظ معماری نه با شکوه و نه انسجام خاصی دارد و این شهر دارای مشکلات ترافیکی واضحی است. من برای درک جذابیت مشکل داشتم. اما من باید سریع فکرهای دیگری می کردم.

خلیج بایرون شهری نیست که شما برای دیدنش به آنجا سفر کنید بلکه احساس آن را دارید. فقط بعد از چند ساعت ، ظاهر انبار انبار مهم نیست ، زیرا در زیر سطح اشتیاق به زندگی آرام و آرام گذشته هیپی وجود دارد - و این مسری است.

با گذشت زمان ، این شهر به یک محل تجمع شورشیان مدرن تبدیل شده است ، که در شورش علیه "8 تا 16 زندگی" از سراسر جهان سفر کرده اند تا این سبک زندگی آرام را تجربه کنند.

در اینجا ، خلاقیت به وضوح شکوفا می شود و به عنوان مغازه های هنری ، نقاشی های دیواری رنگارنگ در اطراف شهر ، موسیقی خیابانی و همچنین انتخاب لباس های جایگزین در میان مردم محلی و بازدیدکنندگان ، آشکار می شود.

طی روزها ، ما تخته موج سواری اجاره کردیم و به طور مشترک تخته سنگین را به ساحل کلارک منتقل کردیم. این شهر به یک خلیج خالی می شود و این قسمت از ساحل تنها یکی از مکان هایی است که شرایط را برای آزمایش مهارت های گشت و گذار در دریای آبی تیره آشکار می کند.

بعد از ظهر همان روز از جاده به سمت فانوس دریایی کیپ بایرون رفتیم تا غروب خورشید را تماشا کنیم. این فانوس دریایی بر روی یک کوه واقع شده است، جایی که منظره چشمگیر شهر، حومه شهر و havet ارزش پیاده روی را دارد

اگر یک مسیر پر پیچ و خم را در پشت برج دنبال کنید و به سمت سردر بروید، علامتی را نیز خواهید دید که شرقی ترین نقطه استرالیا را مشخص می کند.

بعد از استرالیا وزنم بالا رفت نیوزیلند، که همچنین یک مقصد سفر فوق العاده است - همچنین به عنوان مسافر انفرادی.

ریکوئیر ، فرانسه

برخی از دوستان من احتمالاً از من به عنوان یک فرانکفیل یاد می کنند ، زیرا عشق من به این کشور هرگز پایان نخواهد یافت. غذا ، شراب ، موسیقی ، حومه شهر ، سبک زندگی - چیزی در مورد فرانسه وجود دارد. بنابراین ، احتمالاً چندان مرموز نیست که آخرین مقصد من در شمال شرقی منطقه آلزاس باشد.

در فاصله کمی از مرز با آلمان ، شهر کوچک قرون وسطایی ریکوویهر واقع شده است که دارای جمعیت متوسط ​​1300 نفری است. وقتی برای اولین بار از طریق دروازه شهر وارد خانه می شوم ، شک ندارم که چرا مکان چیز خاصی است.

خیابان اصلی سنگفرش شده توسط خانه های نیمه چوبی رنگارنگ احاطه شده است ، جایی که گل های رنگارنگ به همان اندازه از جعبه های بالکن زیر پنجره های چوبی بیرون می ریزند.

پیچ و خم کوچکی از کوچه های باریک ، که همه به یک سبک تزئین شده اند ، از خیابان اصلی دور می شود و منتظر بازدید بازدیدکنندگان است. محیط رمانتیک و به خوبی حفظ شده این شهر نفس گیر است و احساس غیر واقعی از قدم گذاشتن در چیزی را یادآور یک ماجراجویی می دهد.

با پایین آمدن تاریکی و غروب ، مردم به سمت غذاخوری های شهر سرازیر می شوند. با وجود بزرگی ، Riquewihr تعدادی رستوران نفیس را در هر کجا نگهداری می کند میز Gourmetآشپزخانه حتی یک ستاره میشلن دریافت می کند و ارزش آن را دارد که عاشقان غذا از آن دیدن کنند.

Riquewihr توسط مناطق کوهستانی تپه ای و تاکستان های سبز احاطه شده است ، که رانندگی ساده در این منطقه را به یک جاذبه کامل تبدیل می کند. تصور کلی ایده آل باعث تعجب نیست که این شهر در لیست زیباترین شهرهای فرانسه قرار گرفته است. و همچنین چیزی بسیار خاص است.

بالی ، بهشتی پلاستیکی

برداشت من از بالی در اندونزی مطمئناً بد نیست، و با این حال، جزیره مشهور جهانی به مقصدی رسیده است که من نیازی به بازگشت به آن ندارم.

وقتی از سفرم می گویم ، مردم به شدت گوش می دهند و پاسخ می دهند که به نظر یک تجربه فوق العاده است ، و این هم بود. نوشیدن صبح در یک ایوان چوبی مشرف به جنگل و آتشفشان هایی که به آرامی و با سهولت یخ صبح ظاهر می شوند ، امری بسیار خاص است.

تجربه چشمه های آب گرم جزیره ، معابد آب مقدس و وجود آرام آرام بالی ، جایی که همه کارهای خانه به عنوان آیین انجام می شود ، شگفت آور است. غروب خورشید بر فراز مزارع برنج مرطوب اوبود ، جایی که آسمان و زمین در همان رنگ های قرمز آتشین قرار دارند ، نفس گیر است.

اینجا همه چیز ذن به نظر می رسد. اما واقعیت نیز خیلی سریع مرا مورد اصابت قرار می دهد ، زیرا نادیده گرفتن یک موضوع به خصوص غیرممکن است. بالی قربانی تولید انبوه زباله و پلاستیک در جهان است که به معنای واقعی کلمه در همه جا جریان دارد.

هنگام رانندگی در جاده های روستایی پر از چاله ، نهرهای کوچک زیر پل ها تقریباً با پلاستیک مسدود شده اند. هنگام گشت و گذار در شهرها ، پلاستیکی در ناودان وجود دارد. اما بیشتر از همه ، این دریاهای اطراف جزیره هستند که واقعا رنج می برند.

خطوط ساحلی طلایی به آرامی در زیر کوههای آوار پلاستیکی ناپدید می شوند ، که با موج آب شسته می شوند. تماشای یک عاشق طبیعت مانند من بسیار دردناک است - به حدی که باعث می شود از بازگشت من عقب نمانم و فکرها را درباره آگاهی از محیط زیست خودم به طور جدی به حرکت در آورم.

در هتل خود در شمال شرقی بالی ، رویدادی را تماشا کردم که در آن گروهی از کودکان بخاطر جمع آوری 1,5 تن زباله با هم در ساحل کتاب مدرسه را دریافت می کردند. مقیاس مسئله را در چشم انداز قرار می دهد. 

اگرچه فکر می کنم هنوز دلایل زیادی برای سفر به بالی وجود دارد ، دقیقاً به همین دلایل یک بار بازدید برای من کافی بود. با این حال تنها می توان امیدوار بود که این جزیره روزی سواحل طلایی خود را بازیابد و طبیعت زیبا و سرسبز بتواند بکر و دست نخورده باقی بماند.

سن کریستوبال - و جهان

سفری عالی به دنیا داشته باشید - چه سن کریستوبال را انتخاب کنید یا یکی از موارد مورد علاقه من.